Ελάτε να παίξουμε! (2)

Επιτέλους ήλιος!!!! Κι εμείς το εκμεταλλευτήκαμε... Κλείσαμε τις τσάντες την τελευταία ώρα και βγήκαμε για παιχνίδι.... (Χωρίς καλώδια!!!)

Θυμηθήκαμε παιχνίδια από τα παλιά, μα δεν τα προλάβαμε όλα! Αυτό σημαίνει πως θα υπάρχει και "δεύτερος γύρος"! Και πολύ σύντομα μάλιστα... Αρκεί να έχει καλό καιρό!


Παίξαμε "σπασμένο τηλέφωνο"... Πώς παίζεται;;

Καθόμαστε στη σειρά .
Ο πρώτος σκέφτεται μια λέξη και την λέει στο αυτί του δεύτερου. Απαραίτητη προϋπόθεση : Η λέξη να είναι δύσκολη. Ο δεύτερος  επαναλαμβάνει στον τρίτο κ.ο.κ μέχρι τον τελευταίο . Αυτός θα πρέπει να πει δυνατά τη λέξη όπως την άκουσε.




Αν  είναι η λέξη που είπε ο πρώτος τότε το τηλέφωνο λειτουργεί κανονικά. Αν όμως η λέξη είναι παραποιημένη τότε το τηλέφωνο είναι χαλασμένο! Συνήθως η λέξη είναι παραποιημένη και το αστείο του παιχνιδιού είναι να επαναλαμβάνει ο καθένας ό,τι ακούει!

Το παιχνίδι συνεχίζεται και ο τελευταίος στη σειρά μπαίνει πρώτος και προτείνει τη δική του  λέξη!


Κι επειδή, όπως λένε, "τρώγοντας ανοίγει η όρεξη", περάσαμε μετά σε άλλο παιχνίδι.


"Τα σκατούλικα"!!!!! Ένα παιχνίδι με καταγωγή από την Κύπρο!

Έπρεπε όμως να χωριστούμε πρώτα σε ομάδες.

Ντορεμί φασόλα

μού φυγε η σόλα

πήγε στο Παρίσι

να παραθερίσει

κι όταν θα γυρίσει

πάλι θα κολλήσει

στο παλιό παπούτσι

πού χε ξεκολλήσει..

 

Το παπούτσι σου βρωμάει 

άλλαξέ το

πάρε ένα καινούριο 

και μύρισέ το....

Πήραμε 5 τενεκαδάκια και τα βάλαμε σε μια στοίβα , το ένα πάνω στο όλλο. Ένα παιδί ορίζεται ως ο "σκατουλιέρης" δηλαδή αυτός που θα είναι υπεύθυνος για τα τενεκεδάκια.

Στέκεται πίσω από αυτά. Τα υπόλοιπα παιδιά στέκονται σε κάποια απόσταση , απέναντι του.

Παίρνουν όλα τα παιδιά από μια πέτρα πλακωτή, και αρχίζουν να ρίχνουν με τη σειρά . Στόχος τους είναι να ρίξουν κάτω το "πυργάκι" με τα τενεκεδάκια.

 Όποιος αστοχήσει πηγαίνει και στέκεται κοντά στο σημείο που έπεσε η πέτρα του. Εκείνη τη στιγμή που κάποιος θα καταφέρει να ρίξει τα τενεκεδάκια κάτω , τα παιδιά πάιρνουν την πέτρα τους και τρέχουν να πάνε πίσω στη γραμμή τους.

 Ο "σκατουλιέρης" πρέπει να ξαναστήσει τα τενεκεδάκια και να προσπαθήσει να πιάσει κάποιον για να μπει στη θέση του. Αν δεν τα καταφέρει μένει ο ίδιος.

 Το παιχνίδι συνεχίζεται με τον ίδιο τρόπο μέχρι να αντικατασταθεί ο "σκατουλιέρης".

 Τέλος , θυμηθήκαμε το "Τζαμί" που έχει καταγωγή από τη Θράκη.

Το τζαμί είναι ένα παιχνίδι ακόμα που θέλει μεγάλο αριθμό παιδιών (για να έχει περισσότερη πλάκα).

Τα παιδιά χωρίζονται και πάλι σε δύο ομάδες...  Για να αρχίσουν το παιχνίδι  χρειάζονται έξι κεραμίδια και μια μπάλα.


Εμείς κεραμίδια δεν βρήκαμε , ψάξαμε όμως και βρήκαμε πέτρες σε αντίστοιχο σχήμα και μέγεθος.




Τα κεραμίδια ( ή τις πέτρες) τα βάζουν το ένα πάνω στο άλλο, ώστε να σχηματιστεί ένας πύργος. Έτσι αρχίζει το παιχνίδι.




Η πρώτη ομάδα στεκεται πίσω από τα κεραμίδια.










Η δεύτερη ομάδα πηγαίνει εφτά οχτώ μέτρα μπροστά από τα κεραμίδια.






Τα παιδιά της δεύτερης ομάδας
προσπαθούν με τη μπάλα
να ρίξουν τον πύργο με τα κεραμίδια.







Κάθε παιδί έχει μία ευκαιρία.








Αν κάποιο παιδί ρίξει τα κεραμίδια χτυπώντας τα με τη μπάλα,
τότε διασκορπίζονται στο γύρω χώρο οι δυο ομάδες.

Η μεν πρώτη ομάδα επιδιώκει να "κάψει" τους παίκτες της δεύτερης χτυπώντας τους με τη μπάλα,
η δε δεύτερη προσπαθεί να ξαναβάλει τα κεραμίδια στη θέση τους, έτσι ώστε να ξανασχηματιστεί ο πύργος.Δηλαδή το "Τζαμί".







Εάν προλάβει η δεύτερη ομάδα και φτιάξει το "Τζαμί" πριν καούν όλοι οι παίκτες της κερδίζει ένα σετ παιχνιδιού.

Ο παίκτης που θα τοποθετήσει το τελευταίο κεραμίδι του πύργου φωνάζει "Τζαμί"  

και τελειώνει το σετ.

Αν η πρώτη ομάδα κάψει όλους τους παίκτες της δεύτερης πριν προλάβουν να φτιάξουν το "Τζαμί" τότε αντιστρέφονται οι ρόλοι. Νικήτρια είναι η ομάδα που θα κερδίσει τα πιο πολλά σετ.

Ήταν μια όμορφη μέρα! 

Θα την επαναλάβουμε σίγουρα ....

με διαφορετικά παιχνίδια όμως  !!!!!!!