Ποιος φταίει;

"Ένας πόλεμος χωρίς όπλα, αλλά με χιλιάδες αθώους νεκρούς...."

Θρησκευτικά , Ε΄ τάξης

ΕΔΩ   γράφεις τις δικές σου σκέψεις....

Η συνέχεια του βίντεο ΕΔΩ

Προσομοίωση Διαστολής και Συστολής

Παιχνίδι πειραματισμού

ΚΛΙΚ στην εικόνα για μετάβαση στην εφαρμογή

Η προσομοίωση βοηθά στην κατανόηση της διαστολής των στερεών, των υγρών και των αερίων όταν θερμαίνονται και της συστολής τους όταν αποθερμαίνονται.
Σκοπός της προσομοίωσης είναι να ευθυγραμμίσεις τις εικονικές γέφυρες, εκμεταλλευόμενος την διαστολή και τη συστολή διαφόρων υλικών, έτσι ώστε να μπορέσει να τις διασχίσει ένα αυτοκίνητο.


Με ανάλογο τρόπο μπορείς να δεις τι συμβαίνει στην ύλη ανάλογα με το ποσό ενέργειας που παίρνει.

Κλικ για εκτέλεση

Στα χνάρια του '21....

ΔΟΜΝΑ   ΒΙΣΒΙΖΗ

.

ΚΛΙΚ για προβολή παρουσίασης  (Κάλλη)

ΜΑΝΤΩ ΜΑΥΡΟΓΕΝΟΥΣ -1

ΚΛΙΚ για προβολή παρουσίασης  (Έφη-Χρυσάνθη)

ΜΑΝΤΩ ΜΑΥΡΟΓΕΝΟΥΣ -2

ΚΛΙΚ για παρουσίαση προβολής (Δέσποινα)

ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΜΠΟΥΜΠΟΥΛΙΝΑ

ΚΛΙΚ για προβολή παρουσίασης  (Στεφανία-Στέλλα)

ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ

ΚΛΙΚ για προβολή παρουσίασης (Νίκος)

- Το χρονολόγιο του Μακρυγιάννη -

ΟΔΥΣΣΕΑΣ   ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΣ

ΚΛΙΚ για προβολή παρουσίασης  (Γιώργος-Κώστας)

.

ΡΗΓΑΣ  ΦΕΡΑΙΟΣ

ΚΛΙΚ για προβολή παρουσίασης (Βασίλης)

ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ

ΚΛΙΚ για προβολή παρουσίασης (Τάσος)

Θεόδωρος Κολοκοτρώνης

 

Ψυχή θεριού! Καρδιά παιδιού!

Μελαχρινός περίσσα!

Αϊτού θωριά! Δράκου φωνή

και χαίτη λιονταρίσα! 

 

Και νεύρα σαν ατσάλι!

Μύτη γαμψή! Μπράτσα γερά!

Μπόι κοντό! Μυαλό ψηλό

κι αγύριστο κεφάλι!

 

Να τος, ο Γέρος, ο λεβέντης του Μοριά,

που πρωτομάστορα τον έχει η Λευτεριά

 

Ν. Β. Ρούτσος

 1. Πώς περιγράφεται η εξωτερική εμφάνιση του Κολοκοτρώνη στο ποίημα; Βρείτε τις λέξεις που την περιγράφουν.

   2.Πώς περιγράφεται ο χαρακτήρας του; Βρείτε τις λέξεις που τον περιγράφουν.

Μικροί δημοσιογράφοι - Συνέντευξη από τη Γλ. Κακούρη

Διαβάσαμε τον "Τεμπελάκο".... Ζήσαμε τις περιπέτειές του ... Μπήκαμε στη θέση του και δημιουργήσαμε τις δικές μας...

Ήρθε όμως η ώρα να επικοινωνήσουμε με την δημιουργό του.

Η συγγραφέας του "Τεμπελάκου", Γλυκερία Κακούρη, με πολύ μεγάλη χαρά αποδέχτηκε την πρόσκλησή μας , και μας παραχώρησε μια πολύ όμορφη συνέντευξη.

Μας μίλησε για την καταγωγή της και για τα παιδικά της χρόνια....
Μας μίλησε για τις σπουδές της και τα πρώτα  της επαγγελματικά σχέδια...
Μας μίλησε για την αγάπη της για τα βιβλία και τα παραμύθια...
Και τι δεν μας είπε!
Αυτό που κρατήσαμε όμως όλοι ήταν η αισιοδοξία της για το μέλλον !
Αν και είχαμε λίγο τρακ στην αρχή , με το χαμόγελό της μας βοήθησε να το ξεπεράσουμε.
Απολαύστε την συνέντευξη .... Εμείς ενθουσιαστήκαμε!!!!!!!!

Εδώ το [Αρχείο Ήχου]:

 

Ευχαριστούμε κ. Γλυκερία και καλοτάξιδος ο "Τεμπελάκος"!!!!

Οι "~παίδες eν_πλω" 

Ακόμα ένα "άλυτο μυστήριο"....

Τα Moai, οι πέτρινοι γίγαντες, σπαρμένοι σε όλο το νησί, στέκουν σαν απόκοσμοι φρουροί, ατενίζοντας χωριά που εξαφανίστηκαν πριν από εκατοντάδες χρόνια. Πότε και για ποιο σκοπό έγιναν; Πώς μεταφέρονταν σε αποστάσεις χιλιομέτρων οι 20 τόνοι τους, από το ηφαίστειο Rano Raraku όπου κατασκευάζονταν; Οι απαντήσεις είχαν για πολλά χρόνια χαθεί, καθώς το νησί έχασε με τραγικό τρόπο έναν κρίκο από την ιστορία του. Όταν έφτασαν εδώ οι Ευρωπαίοι, στις αρχές του 18ου αιώνα, βρήκαν 3.000 Πολυνήσιους να ζουν σε εξαιρετικά πρωτόγονες συνθήκες, ανάμεσα στα απομεινάρια ενός πολιτισμού που έδειχνε να διακόπηκε βίαια. Τι είχε συμβεί; 

Γύρω στο 1600, το μικροσκοπικό αυτό νησί, έχοντας αυξήσει υπερβολικά τον πληθυσμό του, άρχισε να εξαντλεί τους φυσικούς του πόρους. Τα δάση του αποψιλώθηκαν, και τα αποθέματα ξυλείας περιορίστηκαν δραματικά. Το ψάρεμα δεν μπορούσε πια να καλύψει τις διατροφικές ανάγκες του νησιού, καθώς απαιτούσε βάρκες, δηλαδή ξυλεία. Χωρίς σπίτια, τα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα αναγκάστηκαν να αποσυρθούν στις σπηλιές. Άρχισαν τότε να ξεσπούν πόλεμοι ανάμεσα στις φυλές, για τη διεκδίκηση των τελευταίων αποθεμάτων. Και όσοι επέζησαν, επιδόθηκαν στον κανιβαλισμό που παραλίγο να οδηγήσει στην ολοκληρωτική εξαφάνιση του πληθυσμού. 

Το νησί του Πάσχα βρίσκεται νότια της Χιλής, στον Νότιο Ειρηνικό Ωκεανό. Ανήμερα το Πάσχα έφτασαν σε αυτόν τον τόπο οι πρώτοι Ευρωπαϊοι εξερευνητές το 1722 και του έδωσαν λόγω της ημέρας το όνομα που διατηρεί ως και σήμερα.

Το νησί του Πάσχα είναι από τα πιο απομονωμένα κατοικίσιμα νησιά του πλανήτη μας. Σε αυτόν τον τόπο διάφορες κοινότητες διαμορφώθηκαν και ανέπτυξαν ανταγωνισμό μεταξύ τους. Ωστόσο, η κατασκευή αγαλμάτων και η λατρεία γύρω από τα πέτρινα αγάλμτα έδενε τους ανομοιογενείς πληθυσμούς.
Από τη μία απροσδιόριστος είναι ο λόγος που οι κάτοικοι του Νησιού του Πάσχα κατασκεύαζαν αγάλματα. Από την άλλη, ο τρόπος που τα κατασκεύαζαν έχει προσδιοριστεί.

Επεξηγηματικά κάθε άγαλμα κατασκευαζόταν στο λατομείο και με ηφαιστειακή τέφρα γινόταν η γλυπτική του. Έπειτα, σμιλευόταν με σκληρή ηφαιστειακή πέτρα πάνω στον βράχο.

Όταν ένα άγαλμα τελείωνε, αποκόπτονταν από τον βράχο και 70 άνθρωποι το κυλούσαν στο νησί πάνω σε γιγάντιους κορμούς φοινίκων ώσπου να φτάσει στην προορισμένη θέση του. Χαρακτηριστικό δείγμα της δυσκολίας της μετακίνησης των αγαλμάτων είναι τα καταμήκος των αρχαίων μονοπατιών σπασμένα, εγκαταλελειμμένα αγάλματα.


Οι σημερινοί κάτοικοι ονομάζουν τα αγάλματα mata kita rane. Ονομασίες που παραπέμπουν ηχητικά στην ελληνική φράση μάτια που κοιτάνε τον ουρανό.

Η ιστορία του Νησιού του Πάσχα έρχεται ξανά στην επικαιρότητα σαν μια ανατριχιαστική προφητεία. Ο όρος “Eastern Island Effect” χρησιμοποιείται σήμερα για να συνοψίσει την απειλή από την αλόγιστη κατασπατάληση των φυσικών πόρων του πλανήτη. Το Νησί του Πάσχα είχε την ατυχία να βρίσκεται απομονωμένο στην απεραντοσύνη ενός ωκεανού. Ο πλανήτης Γη, στην απεραντοσύνη ενός γαλαξία.

ΠΗΓΗ: Athensvoice

my.opera.com 

"Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου"

Είναι 27 Οκτωβρίου 1940. Ο Πέτρος είναι εννιά χρονών και είναι λυπημένος γιατί πέθανε το τριζόνι του. Η αδερφή του η Αντιγόνη θέλει να του δώσει το κουτί από το βραχιόλι της για να το θάψει. Ο Πέτρος θέλει να το βάλει στη χαραμάδα του δοκαριού. Δεν θα προλάβει. Ξημερώνει 28 Οκτωβρίου και ο Πέτρος ξυπνά από τις σειρήνες του πολέμου. Η ζωή του ανατρέπεται. Το σχολείο κλείνει, ο θείος Άγγελος φεύγει για τον πόλεμο, η μαμά του μετρά τα τρόφιμα στα ντουλάπια. Ο Πέτρος ζει τις πρώτες νίκες, την είσοδο των Γερμανών στην Αθήνα, την κατοχή και την πείνα. Με τον Γιάννη και τον Σωτήρη διαδηλώνει, γράφει συνθήματα στους τοίχους, γνωρίζει τον Αχιλλέα και τη Δροσούλα, συμμετέχει στην αντίσταση. Κι εμείς παρακολουθούμε τον μεγάλο του αυτό περίπατο γεμάτο περιπέτειες, συναισθήματα, εμπειρίες και γνώσεις από τον Οκτώβριο του 1940 έως την απελευθέρωση της Αθήνας τον Οκτώβριο του 1944 που θα τον βρει στους δρόμους, «άντρα πια, δεκατριών χρονών»!

Για το βιβλίο κάνε  ΚΛΙΚ  ΕΔΩ

Ο κουκαράς

Η Σαρακοστή ξεκίνησε .... 

και όλα τα σχολεία κατασκευάζουν την γνωστή μας κυρα-Σαρακοστή !!!

Εμείς φέτος, ψάξαμε και βρήκαμε ένα άλλο έθιμο, που μας έρχεται από τον Πόντο! 

Αυτό του Κουκαρά.

 

   Τον κουκαρά κατασκεύαζαν οι γυναίκες κρυφά από τα παιδιά τους. 

Αυτός αποτελούνταν από ένα μεγάλο κρεμμύδι πάνω στο οποίο κάρφωναν σε ημικύκλιο εφτά φτερά από κότα ή κόκορα (όσες οι εβδομάδες της νηστείας). Χωρίς να γίνουν αντιληπτές από τα παιδιά τον κρεμούσαν από το ταβάνι. Το κρέμασμα γινόταν την Καθαρά Δευτέρα πολύ νωρίς. Έτσι όταν ξυπνούσαν τα παιδιά αντίκριζαν τον κουκαρά να κρέμεται από το ταβάνι και να κουνιέται. Αν δεν συμμορφώνονταν με το κράτημα της νηστείας τα φοβέριζαν ότι θα τα φάει ο κουκαράς. 

Με τρόπο φυσούσαν τον κουκαρά που καθώς κουνιόταν και περιστρέφονταν προκαλούσε τον φόβο. Κάθε εβδομάδα που περνούσε αφαιρούσαν και ένα φτερό 

μέχρι να τελειώσουν όλα με το τελείωμα της νηστείας.

Πηγή ΕΔΩ

 

Κρατήσαμε όλα τα στοιχεία του παραδοσιακού κουκαρά όμως αλλάξαμε τα χρώματα! 

 

Άλλωστε, δεν θέλουμε να φοβερίσουμε κάποιον!!!!!

Φτιάξαμε λοιπόν τον δικό μας χρωματιστό κουκαρά 

και μάθαμε για ένα ακόμα έθιμο της πατρίδας μας!

 

Τρόμαξε κανείς;;;













        Καλή    Σαρακοστή!

Ένας "τεμπελάκος" στην τάξη μας...

Μέρα ανάγνωσης σήμερα.  Και το βιβλίο που.... ξεσκονίζουμε : Ο Τεμπελάκος!

Μετά το τέλος της ανάγνωσης ετοίμασε ο καθένας από μας μια ερώτηση. 

Έτσι φτιάξαμε το πρώτο φύλλο εργασίας που θα μας απασχολήσει αύριο!

Κανε ΚΛΙΚ εδώ για να δεις λίγα λόγια για το βιβλίο και τα φύλλα εργασίας!

Εδώ το αρχείο σε WORD

Μάρτης είναι χάδια κάνει, πότε κλαίει, πότε γελάει.

        Το έθιμο της "Μαρτιάς" είναι πολύ παλιό, αφού κατά μία εκδοχή έχει τις ρίζες του στην Αρχαία Ελλάδα. Σύμφωνα με αυτό, από τη 1η ως τις 31 του Μάρτη, οι άνθρωποι φορούν στον καρπό του χεριού τους ένα αυτοσχέδιο βραχιολάκι, γνωστό ως "Μάρτης" ή "Μαρτιά".

       Η λαϊκή παράδοση, λέει ότι η "Μαρτιά" προστατεύει τα πρόσωπα όσων τη φορούν από τον  πρώτο ήλιο της Άνοιξης, που είναι πολύ δυνατός!

     Πολλά είναι τα έθιμα  που συνδέονται με την 1η του Μάρτη. Το πιο διαδεδομένο είναι  η Μαρτιά.

    Το έθιμο της "Μαρτιάς" είναι πολύ παλιό, αφού κατά μία εκδοχή έχει τις ρίζες του στην Αρχαία Ελλάδα. Σύμφωνα με αυτό, από τη 1η ως τις 31 του Μάρτη, οι άνθρωποι φορούν στον καρπό του χεριού τους ένα αυτοσχέδιο βραχιολάκι, γνωστό ως "Μάρτης" ή "Μαρτιά".

  Η λαϊκή παράδοση, λέει ότι η "Μαρτιά" προστατεύει τα πρόσωπα όσων τη φορούν από τον  πρώτο ήλιο της Άνοιξης, που είναι πολύ δυνατός!

Η κατασκευή είναι εξαιρετικά απλή, αφού αρκούν δυο κόκκινες κλωστές πλεξίματος - μία λευκή και μία κόκκινη. Τις βάζουμε την μια δίπλα στην άλλη και στη συνέχεια τις στριφογυρίζουμε σφιχτά. Τυλίγουμε το αυτοσχέδιο βραχιολάκι στον καρπό μας και κάνουμε έναν κόμπο για να το στερεώσουμε. Στο τέλος κόβουμε όση κλωστή έχει περισσέψει.

 Το βραχιολάκι το αφαιρούμε από το χέρι μας στο τέλος Μαρτίου, ενώ σε πολλές περιοχές της Ελλάδας το αφήνουν πάνω στις τριανταφυλλιές όταν δουν το πρώτο χελιδόνι, για να τον πάρουν τα πουλιά και να χτίσουν τη φωλιά τους!

                     

   

 " Ο Μάρτης χείλη έσκασε, στον ήλιο να γελάσει
είπε θ' αργήσει, μα θα' ρθεί ο κόσμος να χαλάσει.
Θα βάλει τ' Ανοιξιάτικα να ομορφύνει η πλάση,
στα μπλε και στα κατάλευκα θα βγει να παρελάσει."

 

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!